Trzy Kroki od Siebie - życie dyktowane chorobą | Recenzja Książki

Tytuł: Trzy Kroki od Siebie
Autorzy: Rachael Lippincott, Mikki Daughtry, Tobias Iaconis
Data wydania: 15.05.2019
Gatunek: Literatura współczesna, Młodzieżowa
Ilość stron: 336

Osoby, które trochę mi już towarzyszą, wiedzą, że zwykle sięgam po fantastykę, a książka, która do tego gatunku nie należy, musi być naprawdę dobra, żeby przyciągnęła moją uwagę. Tak stało się w przypadku "Trzech Kroków od Siebie", szykowałam się na względnie lekką, romantyczną i trochę smutną lekturę. A jak było w rzeczywistości?

Opis fabuły

Szpitalna codzienność bywa samotna. Przytłaczająco samotna, gdy osoby, które najlepiej rozumieją Twoje zmagania, nie mogą zbliżyć się do Ciebie na odległość mniejszą niż 4 kroki. Jeden oddech może oznaczać śmierć.

Stella walczy o nowe płuca. Oczekuje w kolejce na transplantację i skrupulatnie pilnuje leczenia. Nie może umrzeć, nie może zostawić rodziców. Kiedy w szpitalu pojawia się Will, wszystko staje na głowie.

Will się poddał. Nie jest w stanie żyć wyłącznie terapią i zamierza ją zakończyć, gdy tylko osiągnie pełnoletniość. 

Stella nie może patrzeć, jak chłopak odrzuca szansę na polepszenie zdrowia. Przekonuje go do wspólnego leczenia. Razem zamierzają przetrwać.

Mukowiscydoza okradła ich z wielu możliwości, oni zamierzają okraść ją. Czy jeden krok to za dużo?

Opinia

Śledzimy losy bohaterów prawie wyłącznie podczas ich pobytu w szpitalu. Akcja momentami przybierała szybsze tempo, ale zazwyczaj utrzymywała się na stałym, spokojnym poziomie. Wbrew pozorom, nie czułam się, jakby miała ona ślimacze tempo. Głównie dlatego, że młodzi bohaterowie cieszyli się każdym dniem, maksymalnie go wykorzystując.

Książka skupia się na doświadczaniu mukowiscydozy w jej zaawansowanym stadium, kiedy przeziębienie, czy niepożądana bakteria może oznaczać brak szansy na transplantację. Niestety, nie posiadam zbyt dużo informacji, jak realnie wygląda życie z tą chorobą, ale wnioskując z przedstawionych opisów, przeżycia młodych ludzi są boleśnie prawdziwe. Ich przypadłość nie jest wyidealizowana ani uczyniona romantyczną. 

Występują opisy ran, cierpienia, niewygody i operacji. Nikt nie próbuje ukrywać, jak to jest, gdy trzeba walczyć o każdy oddech, bo może się on okazać tym ostatnim.

Bohaterowie, poprzez wieloletnie zmagania z chorobą, są zaskakująco dojrzali. Obawiałam się, czy nie będą zachowywać się jak typowe nastolatki z powieści młodzieżowych, ale tak nie było. Co prawda mają dopiero 17 lat, ale życiowe trudności zmusiły ich do szybkiego dorastania. Jak mogą być dziećmi, gdy tuż za rogiem czyha śmierć?

Romans w "Trzech Krokach od Siebie", był naprawdę porządnie wykonany. Dwoje samotnych, młodych ludzi znalazło w sobie oparcie, aby przezwyciężyć najgorsze szpitalne okresy. Każdy ich gest był uroczy, a łączyło ich szczere uczucie. Dzielący ich dystans wydawał się katorgą, ale mimo tego nie zamierzali z siebie zrezygnować.

Ciekawym smaczkiem jest kanał Stelli na YouTubie. Dziewczyna nagrywa swoje zmagania, żeby wesprzeć innych chorych, którzy stracili nadzieję.

Stelli i Willowi życzyłam jak najlepszego, choć autorzy prezentowali mi ich wzloty i drastyczne upadki. W wielu momentach łamało mi się serce, w innych wzruszałam się w natłoku uczuć. Nie należy zapominać, że książka utrzymuje swój smutny charakter. Zdecydowanie zdarzyło mi się płakać podczas czytania, co nie jest u mnie częste! Zakończenie całkowicie mnie zdruzgotało.

Pochłonęłam ten tytuł w zadziwiającym tempie. Pomimo trudnej tematyki, czyta się go naprawdę przyjemnie. Poza ciekawie spędzonym czasem, otworzyły mi się oczy na zmagania chorych na mukowiscydozę. Polecam tę książkę każdemu, gdyż ukazuje, jakie szczęście mają osoby zdrowe. Dzięki niej, nauczyłam się doceniać każdy dotyk.

Ocena końcowa

(8/10)

Za możliwość przeczytania książki, dziękuję wydawnictwu Media Rodzina.